diox | skuteczność

Skuteczność i szybkość dezynfekcji w funkcji ph

Produkt Skuma Diox jest prekursorem CLO2 – dwutlenku chloru, który posiada bardzo wysoki potencjał redukcyjny w szerokim zakresie pH (4<pH<10), co przekłada się na bardzo stabilną aktywność biobójczą.

Dwutlenek chloru jest przykładem związku o silnych właściwościach przeciwdrobnoustrojowych. Jest stabilnym związkiem chemicznym typu rodnikowego. Wy­stępuje w postaci zielono-żółtego gazu dobrze rozpuszczalnego w wodzie, o temperaturze wrzenia ok. 10°C. Ma możliwość przyjęcia pięciu elektronów, co świadczy o dużej aktywności utleniającej. Te właściwości zapewniają mu dosko­nałe możliwości biobójcze w szerokim zakresie wartości pH przy niskim stężeniu (0,1-100 ppm) i krótkim czasie kontaktu (min/sek) [Laufer 2006]. Wynikać to może z podwyższonej przepuszczalności błon żywych komórek dla rodników ditlenku chloru w fazie gazowej. Jak wspomniano, dwutlenek chloru działa skutecznie w szerokim zakresie ph i w przeciwieństwie do chloru wykazuje w miarę wzrostu pH nieznacznie wzrastającą aktywność biobójczą (Rycina nr 1.)

Wykres: wpływ pH na aktywność dezynfekcyjną chloru i dwutlenku chloru

Jedną z najczęściej stosowanych metod dezynfek­cji wody i instalacji wodnych w Zakładach Opieki Zdrowotnej jest dezynfekcja chemiczna oparta na stosowaniu związków chloru, głównie wodnego roztworu podchlorynu sodu lub podchlo­rynu wapnia. Chlor jest dobrym środkiem dezynfekującym, ponieważ posiada wysoki potencjał utleniający, o ile stosuje się go w wodach o bardzo małej mętności. Jest ponadto, wciąż najbardziej popularnym dezynfektantem stosowanym w praktyce. Skuteczność dezynfekcji chlorem jest zależna od wielu czynników, m.in. od pH i tak dla przykładu przy pH=8,0 działanie dezynfekujące wolnego chloru ulega znacznemu ograniczeniu, przy wyższym pH prak­tycznie ustaje. Wpływ na dezynfekcję ma również temperatura, ilość związków organicznych, związków nieorganicznych rozpuszczonych w wodzie jak również obec­ność osadów, złogów biofilmu, które obniżają skuteczność procesu dezynfekcji.

Dwu­tlenek chloru jest bardziej stabilny od wolnego chloru, szczególnie w wyższych temperaturach – powyżej 30ºC, oraz lepiej penetruje głębsze warstwy biofilmu. Oprócz wielu zalet szczególnie należy wymienić tę, że ClO2 jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, działa w szerokim zakresie pH (4 do 10), dzięki czemu w porównaniu z chlorem a także innymi substancjami –  szczególnie przy wysokich wartościach pH jest dużo skuteczniejszym środkiem dezynfekującym (Rycina nr 2.). Skuteczność dezynfekcji dwutlenkiem chloru nie zmienia się przy pH powyżej 8, podczas gdy skutecz­ność dezynfekcji innych substancji w takich warun­kach gwałtownie maleje.

Tabela: Porównanie niektórych parametrów Ditlenku chloru i innych dezynfektantów.

Wykres nr 2: Reakcja dwutlenku chloru z substancjami organicznymi i nieorganicznymi

• w przeciwieństwie do chloru, ClO2 nie reaguje z amoniakiem oraz w znacznie mniejszym stopniu z substancjami organiczynymi.

(na wykresie po lewej  redukcja wpływu pH, reakcja z substancjami organicznymi,  dezynfekcja, na wykresie po prawej: reakcja z substancjami organicznymi,  dezynfekcja)